İçindekiler - Birinci bölüm: Personel yönetiminden insan kaynakları yönetimine geçiş - İkinci bölüm: Adalet, liyakat ve rasyonel insan kaynakları - Üçüncü bölüm: Büyük veri ve insan kaynakları - Dördüncü bölüm: Dijitalleşme ve insan kaynakları yönetimi - Beşinci bölüm: Endüstri 4.0, Toplum 5.0 ve İnsan Kaynakları - Altıncı bölüm: Farklılıkların yönetimi ve insan kaynakları - Yedinci bölüm: Kariyer yönetimi ve insan kaynakları - Sekizinci bölüm: Kıyaslama, güçlendirme ve insan kaynakları -Dokuzuncu bölüm: Küresel insan kaynakları - Onuncu bölüm: Örgütsel bilgi yönetimi, Blok zincir ve insan kaynakları - Onbirinci bölüm: Stratejik planlama ve insan kaynakları yönetimi - Onikinci bölüm: Yapay zeka, duygusal zeka ve insan kaynakları - Onüçüncü bölüm: Yeni liderlik anlayışı ve insan kaynakları - Ondördüncü bölüm: Yeni örgüt yapıları ve insan kaynakları yönetimi - Onbeşinci bölüm: Yenilik yönetimi ve insan kaynakları - Onaltıncı bölüm: Yeşil yönetim ve insan kaynakları yönetimi - Onyedinci bölüm: Yetenek yönetimi ve insan kaynakları - Onsekizinci bölüm: Yönetim sendromları ve insan kaynakları- Ondokuzuncu bölüm: Z kuşağı etkisi ve insan kaynakları

Bilindiği gibi klasik personel yönetimi, çalışana yetenek kazandırma, yeteneklerini geliştirme ve bunlardan en iyi şekilde yararlanmak için gerekli örgütsel koşulları sağlama sürecidir. Bu yönüyle personel yönetiminin konu itibariyle oldukça statik ve sınırlı bir görevi yerine getirmek amacında olduğu söylenebilir. Son yıllarda tüm dünyada çalışma yaşamında meydana gelen gelişmeler ve değişmeler, giderek kavram olarak da olsa personel yönetimi kavramının ve uygulamalarının yerini dinamik ve örgütsel ortama daha uygun İnsan Kaynakları Yönetimi (İKY) kavramına bırakmasına yol açmıştır.