Eser, AB hukuk düzeninin bütün AB unsurlarının Divan öncülüğünde fiili sinerjik katılımı sayesinde metamorfoz geçirmesiyle birlikte uluslararası hukuk sisteminin bir alt ünitesi olmaktan, kendine özgü nitelikleri haiz özerk bir hukuk düzenine evrilmesi paradigması çerçevesinde, bu hukuk düzeninin anayasal özelliklerini analiz etmekte ve anayasa hukuku disiplini çerçevesinde AB'nin anayasallaşma serüvenini sergilemektedir. Bu bağlamda, AB'nin kurumsal yapısı, AB hukukunun kaynakları ile bu kaynaklar arasındaki hiyerarşik ilişki, AB'de yatay ve dikey yetki bölüşümü, özerk AB hukukunun ulusal ve uluslararası hukukla ilişkisi, AB hukukunun adem-i merkezi nitelikteki özel icrailik temin mekanizması ve bu mekanizmanın AB'yi AB yapan vasıfları, AB'de insan hakları ve Divan'ın tam bir hukuki çareler ve yargı yollarını kurduğu iddiasındaki AB hukuk düzeninde yargısal denetim mekanizması eserde teorik arka planıyla birlikte ele alınmaktadır.