Kaynakça ve dizin vardır.

4857 sayılı İş Kanunu'nun 6.maddesi; işyeri veya işyerinin bir bölümünün devrinde iş ilişkilerinin korunması ve işçinin iş güvencesi ile haksız fesihlerin önüne geçilmesini amaçlamış; devralan işverene iş sözleşmelerinin sürekliliği ve işçilik alacakları yönünden yükümlülükler getirmiştir. İşyeri veya işyerinin bir bölümünün ve işletme kavramlarının günümüz koşullarına uygun tanımları yapılmış; işyeri devrinin, asıl işveren-alt işverenlik ile karşılaştırılması, asıl işveren-alt işverenden ayrımları belirtilmiş, iş sözleşmesinin devrinden, geçici iş sözleşmesinden farklılıkları incelenmiştir. Çalışma hayatındaki girişim özgürlüğünden yola çıkarak işverenin işyerini kapatmasının işçilik hakları açısından yansımalarına değinilmiştir. Şirketlerin yapısal değişikliklerine, işçinin TTK'nın 178. maddesi bağlamında itiraz hakkı Avrupa Birliği Yönergesi açısından karşılaştırılmalı olarak incelenmiştir. İşyerinin ve işyerinin bir bölümünün devri halinde, işçilik alacakları işyeri devri açısından ele alınmış, devralan-devreden işverenin sorumluluğu, devrin işçinin kıdeme etkisi, geçersiz iş sözleşmelerinin devralan işveren açısından sorumluluğu, işverenler arasında işçilik hakları açısından müteselsil sorumlulukları, işçinin iş güvencesi kapsamında iş sözleşmesinin feshi ve istisnaları, işverenin ekonomik, teknolojik ve iş organizasyonu değişikliği ile fesih hakları tartışılmış; konulara ilişkin Yargıtay kararlarından örnekler verilmiştir.