Point blank = dönüşü olmayan yol
Başlık:
Point blank = dönüşü olmayan yol
Yayım Bilgisi:
Amerika : 1967.
Fiziksel Açıklamalar:
92 dk. ; 1967.
Genel Not:
Yönetmen : John Boorman Oyuncular : Angie Dickinson, Sid Haig, Lee Marvin, John Vernon, James Sikking Senaryo : Alexander Jacobs, Rafe Newhouse, David Newhouse Yapımcı : Robert Chartoff, Judd Bernard
1967 yılının Los Angeles'ında geçen bu gangster filminde, bir soygun sonrasında ortağının (John Vernon) ve kendi karısının (Sharon Acker) ihanetine uğrayan ve ölüme terkedilen Walker'ın (Lee Marvin) hayatta kalarak intikam peşine düşmesi anlatılmaktadır. Bu modası geçmiş yalnız adam hem kendisine ihanet edenleri bulmak hem de soygunda payına düşen parayı alabilmek için girdiği arayışta geri planda bir suç örgütünün de işin içinde olduğunu anlar. Based on the theme of the individual pitted against the large, impersonal organization. Here the central character is an old-fashioned loner of a gunman embroiled with a large-scale, corporate criminal operation behind a respectable-looking ‘front'. Without delving into psychology or motivation, the film places emphasis on action and surface appearances, superbly capturing the glossy, depersonalized feel of a 1967 Los Angeles--a nightmare landscape of concrete, glass and coiling freeways.
Özet:
1967 yılının Los Angeles'ında geçen bu gangster filminde, bir soygun sonrasında ortağının (John Vernon) ve kendi karısının (Sharon Acker) ihanetine uğrayan ve ölüme terkedilen Walker'ın (Lee Marvin) hayatta kalarak intikam peşine düşmesi anlatılmaktadır. Bu modası geçmiş yalnız adam hem kendisine ihanet edenleri bulmak hem de soygunda payına düşen parayı alabilmek için girdiği arayışta geri planda bir suç örgütünün de işin içinde olduğunu anlar. Based on the theme of the individual pitted against the large, impersonal organization. Here the central character is an old-fashioned loner of a gunman embroiled with a large-scale, corporate criminal operation behind a respectable-looking ‘front'. Without delving into psychology or motivation, the film places emphasis on action and surface appearances, superbly capturing the glossy, depersonalized feel of a 1967 Los Angeles--a nightmare landscape of concrete, glass and coiling freeways.