Mutlu olmak ve mutluluk kavramı insanlık tarihi kadar eskidir. Mutluluğa ulaşmak yaşamın her evresinde insanoğlu için en önemli ihtiyaçlardan biri olmuştur. Gelişimin temel çıktıları olan verimlilik ve performans insanoğlunun referans çizgisi haline gelmiş, mutluluk anlayışı ise yapay olmaktan öteye gidememiştir. Kapitalist sistemin hızlı çarkları insan faktörünün ve insan mutluluğunun ana omurgasını oluştursa da pratik çıktılarda durum böyle olmamıştır. İnsanın ve insan mutluluğunun öncelenmesi ötelenmiş, bunun yerine "yapay mutluluk", "nesnel mutluluk" konusu ve biçim değiştirerek içi boşaltılan mutluluk, bulutları çuvala koyma hayali gibi bir hayal olmaktan ileriye gidememiştir.