Batı Türkçesi, Oğuz Türkçesi lehçelerini kapsayan bir terimdir. XIII-XV. yüzyıllarda Selçuklu ve Osmanlı coğrafyasında konuşulan Oğuz Türkçesine dayalı Batı Türkçesi, 16. yüzyıl itibarıyla Osmanlı İmparatorluğu'nun siyasi alandaki başarılarına paralel olarak Arapça ve Farsçadan alınan bilim, din, edebiyat ve kültür alanlarına ait dil malzemeleriyle sürekli zenginleşen çok güçlü anlatım özelliklerine sahip bir medeniyet dili hâline gelmiştir. Arapça ve Farsça ile olan irtibatın artmasıyla dilin gelişimi farklı bir boyutta seyretmeye başlamıştır. İşte bu sebeple geçiş dönemi olan 16.yüzyıla ait eserler üzerine yapılan dil çalışmalarının önemi büyüktür.