Günlük yaşamda sıklıkla karşılaştığımız eser sözleşmesine ilişkin birçok çalışma mevcuttur. Ancak eser sözleşmesinde yüklenicinin malzeme nedeniyle sorumluluğuna ilişkin münhasır bir çalışma yoktur. Kanun koyucunun TBK m. 472/1'de "Malzeme yüklenici tarafından sağlanmışsa yüklenici, bu malzemenin ayıplı olması yüzünden işsahibine karşı satıcı gibi sorumludur" şeklindeki satış sözleşmesine göndermesi, malzeme kavramını ve malzemeyi kimin sağlayacağı hususunu izah etmeye yetmeyecektir. Çünkü bu madde eser meydana getirilmeden önce malzemenin yüklenici tarafından sağlanması durumundaki malzemenin ayıplı olması nedeniyle sorumluluğa ilişkindir. Oysaki yüklenici eseri meydana getirip, işsahibine teslim edene kadar çoğunlukla malzemeye ihtiyaç duyacaktır. Bu sebeple yüklenicinin malzeme nedeniyle sorumluluğu adlı çalışma, eser meydana gelmeden önce, eser meydana getirilirken ve eser meydana getirildikten sonra başlıkları altında incelenmiştir. Kitapta yüklenicinin malzeme sağlaması hâlindeki sorumluluklarının yanında, işsahibinin malzeme sağlaması durumunda yükleniciye yüklenen yükümlülüklere de yer verilmiştir. İşsahibinin siparişi ile yüklenicinin meydana getirdiği, küçük bir iğnede devâsa boyutlardaki bir stadyumun inşası da eser sözleşmesinin konusunu oluşturmaktadır. Hâliyle eser sözleşmelerindeki bu çeşitlilik, malzeme konusunda da çeşitliliği beraberinde getirmiştir. Yargıtay içtihatlarında sıklıkla kat karşılığı inşaat sözleşmeleriyle ilgili malzemelere rastlamamız, ekonomik anlamda daha küçük çaptaki eserlerin temyiz ve istinaf kanun yolu sınırının altında kalması sebebiyledir.