Yaklaşık bir asırlık geçmiş sürece bakıldığında haklı güvenlik beklentisine sahip olmayan ürünlerden zarar görenlerin zararlarını tazmin edebilmeleri için vermiş oldukları hukuk mücadeleleri sonucunda ürün sorumluluğunun kusura dayalı olmayan bağımsız bir sorumluluk türü olarak düzenlenmesi ihtiyacı ortaya çıkmıştır.7223 sayılı Ürün Güvenliği ve Teknik Düzenlemeler Kanunu'nda hem kamu hukukuna hem de özel hukuka ilişkin sorumluluk kurallarının düzenlenmiş olması nedeniyle Kanun'da yer alan kavramlar değerlendirilirken amaca uygun yorum yapılması zorunluluğu doğmuştur. Ürün Güvenliği ve Teknik Düzenlemeler Kanunu'nda, Avrupa Birliği'nin 85/374 sayılı Ürün Sorumluluğu Yönergesi'n de düzenlenen ürün sorumluluğundan önemli farklılıklar bulunmaktadır. Kanun'da taşınmazlar ürün kapsamına alınmış, sorumluluk üreticinin değil imalatçının sorumluluğuyla sınırlı tutulmuştur. Bu nedenle de tarım ürünleri ürün sorumluluğu kapsamının dışında bırakılmıştır. Ayrıca her türlü taşınır ve elektrik ifadesi yerine eşya, madde ve müstahzar kavramları kullanılmıştır. Yönerge'de yer verilen "hatalı ürün" kavramı, Kanun'a "uygunsuz ürün" olarak alınmıştır. Ürün sorumluluğunun sebebi, uygunsuz ürün olarak düzenlenmiştir. Teknik düzenlemeye ve genel ürün güvenliği mevzuatına uygun olmama hali, uygunsuzluk olarak tanımlanmıştır. Çalışmamızda ürün sorumluluğunun şartları incelenirken, Avrupa Birliği Adalet Divanı kararları, Kıta Avrupası Yüksek Mahkeme kararları ve ABD Yüksek Mahkeme kararları da değerlendirilmiştir. Ayrıca Türk Borçlar Kanunu'nda düzenlenen sorumluluk sebeplerinin yarışması ilkesine ilişkin değerlendirmelerde bulunulmuş ve imalatçının ürün sorumluluğu diğer sorumluluk sebepleriyle karşılaştırılmıştır.