Para alacağının medeni semeresi olan faiz, başka bir ifadeyle, ödünç akdi veya başka bir hukuki muamele yahut fiil neticesinde başka bir kimseden alacaklı duruma geçen kimsenin para alacağının karşılığı ve bir nevi ücret ve kirası olarak tanımlanmaktadır. Doktrinde faizin genel tanımı bu olmakla birlikte, faizin türlerine göre çeşitli eklemelerle tanım değişiklik gösterebilmektedir. Faiz borcu, asıl alacaktan ayrı fakat ona bağlı bir yan edimdir. Faiz borçları asıl alacağın varlığına bağlıdır ve asıl alacak sona erdiğinde faiz borcu da sona erer. Çalışmada; hukuk mahkemelerinde açılan davalarda hükmolunan dava ve temerrüt faizi, HMK.'nın 26. maddesi ve ilgili mevzuat kapsamında "taleple bağlılık ilkesi" gereğince, uyuşmazlık konusu dava türlerine göre yüksek Yargıtay kararları ışığında incelenmiştir. Bu kapsamda; yasal faiz, akdi faiz, ticari faiz, avans faizi ve temerrüt konu başlıklarına yer verilmiştir.