Son yıllarda hekimlere karşı açılan tıbbi malpraktis davalarındaki artış bazı sonuçları da beraberinde getirmektedir. Bunlardan ilki ve belki de en önemlisi defansif tıp uygulamalarının görülmesidir. Aleyhine dava açılma korkusu yaşayan hekim, pozitif ya da negatif defansif tıp uygulamakta ya da uygulamak zorunda kalmaktadır. Elbette ki sağlık hizmetlerinin sunumunda ortaya çıkan bu uygulamalar bazı olumlu ve olumsuz sonuçlar da doğurmaktadır. Her ne kadar hekimlerce güvenli bir liman olarak görülse de defansif tıp; hem hekim, hem hasta, hem de sağlık sistemi açısından bir takım olumsuz sonuçlar ortaya çıkarmaktadır. Diğer ülke uygulamalarına özellikle Amerika Birleşik Devletleri'ne bakıldığında bu uygulamaların maddi ve manevi olumsuz sonuçları bariz biçimde görülmektedir. Yapılan araştırmalar son yıllarda ülkemizde de defansif tıp uygulamalarının giderek arttığını göstermektedir. Defansif tıp uygulamalarının varlığını fark etmek ve doğabilecek ciddi olumsuz sonuçlarının önüne geçmek için atılması gereken adımlar bulunmaktadır. Bu çalışma; ülkemizde de görülen defansif tıp uygulamalarının ve yaşanabilecek muhtemel malpraktis krizinin fark edilmesine katkı sağlamayı ummaktadır. Çalışmada; defansif tıp uygulamaları, türleri, nedenleri, etkileri, hukuki sonuçları, dünyada ve ülkemizde uygulanma oranları, hasta hekim ilişkisinin bu uygulamalardan etkileniş biçimi, tıbbi bilirkişinin ve tıbbi kayıt tutmanın defansif tıp uygulamalarının tespitindeki yeri, tıbbi standart oluşturulması, aydınlatılmış onamın defansif tıp uygulamalarını azaltmadaki etkisi konuları incelenmektedir.